Güvensiz bağlanma, bir çocuğun ebeveynine veya bakıcısına karşı güvensiz, endişeli veya kaçınan bir bağlanma modeli geliştirdiği durumlarda ortaya çıkan bir kavramdır. Bu bağlanma modeli, çocukların ilerleyen yaşlarında psikolojik ve duygusal sorunlara yol açabilen bir durumdur.

Güvensiz bağlanma, çocuğun temel ihtiyaçlarının yanıtlanmaması veya ayrılıkların sık yaşanması gibi nedenlerle oluşabilir. Güvensiz bağlanma modelleri üç gruba ayrılır:

  1. Kaygılı (endişeli) bağlanma: Bu tür bağlanma modellerinde çocuklar, ebeveynlerinin ayrılığını ya da kendilerine verilen tepkileri endişe ile karşılarlar. Ebeveynlerine yoğun şekilde bağımlı hale gelirler ve onlardan ayrıldıklarında aşırı üzülürler. Ebeveynleri geri döndüğünde ise, kendilerini rahatlamış hissetmezler.
  2. Kaçınan bağlanma: Bu tür bağlanma modellerinde çocuklar, ebeveynlerine karşı duyarsız, mesafeli ve bağımsız bir tutum sergilerler. Ebeveynlerinden ayrıldıklarında veya geri döndüklerinde bir tepki göstermezler. Çocuklar, temel ihtiyaçlarının yanıtlanmaması veya ebeveynlerinin ayrılığı nedeniyle, ilişkilerde güven duygusunu kaybederler.
  3. Korkulu-kaçınan (çekingen, kararsız) bağlanma: Bu tür bağlanma modellerinde çocuklar, hem ebeveynlerinden ayrı kalmaktan korkarlar hem de ebeveynlerine yakın olmaktan korkarlar. Ebeveynleri ile aralarında sürekli bir çatışma yaşarlar ve kararsız bir tutum sergilerler.

Güvensiz bağlanma, çocukların duygusal ve sosyal gelişimleri üzerinde olumsuz etkiler yaratabilir. Bu nedenle, ebeveynlerin çocuklarına güvenli bir bağlanma ortamı sağlamaları önemlidir.

Güvensiz bağlanma olan çocukların davranışları ve duygusal tepkileri aşağıdaki gibi olabilir:
  • Aşırı kaygılı davranışlar sergileyebilirler. Örneğin, annesinden ayrıldıklarında aşırı üzülebilirler veya yabancı kişilerle karşılaştıklarında korkabilirler.
  • Ebeveynlerinin yanındayken bile kendilerini güvende hissetmezler ve sürekli olarak ebeveynlerine yakın olmaya çalışırlar.
  • Ebeveynlerinden ayrıldıklarında, ebeveynlerinin geri gelmeyeceğinden korkarlar ve ağlarlar.
  • Ebeveynlerinin dönüşü sırasında, aşırı sevinç veya öfke gibi aşırı duygusal tepkiler verebilirler.
  • Çocukların duygusal tepkileri, ebeveynlerinin tepkilerine bağlıdır. Ebeveynleri sakin ve güvenliyse, çocuklar da daha az kaygılı ve daha güvenli olma eğilimindedirler. Ancak ebeveynleri kaygılı ve endişeliyse, çocuklar da daha kaygılı ve endişeli olabilirler.
  • Güvensiz bağlanma modelleri, çocukların ilerleyen yaşlarda da olumsuz etkiler yaratabilir. Örneğin, zorlu ilişkiler, düşük özgüven, kaygı bozuklukları, depresyon gibi psikolojik sorunlara yol açabilir.

Bu nedenle, ebeveynlerin çocuklarına güvenli bir bağlanma ortamı sağlamaları önemlidir. Çocukların ihtiyaçlarını uygun şekilde yanıtlamaları, sevgi ve ilgi göstermeleri, çocukların güvende ve rahat hissetmelerini sağlayarak güvenli bir bağlanmanın oluşmasına yardımcı olabilirler.


0 yorum

Bir yanıt yazın

Avatar placeholder

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.