RDBMS, İlişkisel Veri Tabanı Yönetim Sistemi’nin kısaltmasıdır. RDBMS, SQL ve MS SQL Server, IBM DB2, Oracle, MySQL ve Microsoft Access gibi tüm modern veritabanı sistemleri için temel oluşturur.
Tablo Nedir?
Bir RDBMS’deki veriler, tablo adı verilen veritabanı nesnelerinde saklanır. Bu tablo temel olarak ilgili veri girişleri koleksiyonudur ve sayısız sütun ve satırdan oluşur. Bir tablo ilişkisel bir veritabanında en yaygın ve en basit veri depolama şeklidir. Aşağıdaki bir sql tablosuna örnek gösterilmiştir.
Alan nedir?
Her tablo, alanlar adı verilen daha küçük varlıklara bölünmüştür. yukarıdaki tabloda alanlar Employeeld, FirstName, LastName ve DepartmentName bölümlerinden oluşmaktadır. Alan, tablodaki her kayıt hakkında belirli bilgileri korumak için tasarlanmış bir tablodaki bir sütundur.
Bir kayıt veya satır nedir?
Bir kayıt aynı zamanda veri satırı olarak da adlandırılır, tablodaki her bir girişdir. Örneğin, yukarıdaki tabloda 10 kayıt bulunmaktadır. Bir kayıt, tablodaki yatay bir varlıktır.
Sütun nedir?
Bir sütun, bir tablodaki belirli bir alanla ilişkili tüm bilgileri içeren tablodaki dikey bir varlıktır. Örneğin, yukarıdaki tabloda bir sütun, isimleri temsil eden ve aşağıda gösterildiği gibi olacak olan LastName sütunudur.
NULL değeri nedir?
Bir tablodaki NULL değeri, boş gibi görünen bir alandaki değerdir, yani NULL değeri olan bir alan, değeri olmayan bir alandır. NULL değerinin sıfır değerden veya boşluk içeren bir alandan farklı olduğunu anlamak çok önemlidir. NULL değeri olan bir alan, bir kayıt oluşturma sırasında boş bırakılan alandır.
SQL Kısıtlamaları
Kısıtlamalar, bir tablodaki veri sütunlarında uygulanan kurallardır. Bunlar, bir tabloya girebilecek veri türünü sınırlamak için kullanılır. Bu, veritabanındaki verilerin doğruluğunu ve güvenilirliğini sağlar. Kısıtlamalar sütun düzeyinde veya tablo düzeyinde olabilir. Sütun düzeyi kısıtlamaları yalnızca bir sütuna uygulanır, oysa tablo düzeyi kısıtlamaları tüm tabloya uygulanır.
Aşağıda, SQL’te bulunan en yaygın kullanılan kısıtlamalardan bazıları verilmiştir;
- NOT NULL Kısıtlama – Bir sütunun NULL değerine sahip olmamasını sağlar.
- DEFAULT Kısıtlama – Hiçbiri belirtilmediğinde bir sütun için varsayılan bir değer sağlar.
- EŞSİZ Kısıt – Bir sütundaki tüm değerlerin farklı olmasını sağlar.
- PRIMARY Key – Bir veritabanı tablosundaki her satırı / kaydı benzersiz olarak tanımlar.
- YABANCI Anahtar – Başka bir veritabanı tablosundaki bir satırı / kaydı benzersiz olarak tanımlar.
- CHECK Constraint – CHECK kısıtlaması, bir sütundaki tüm değerlerin belirli koşulları sağladığından emin olmanızı sağlar.
- INDEX – Veritabanından çok hızlı bir şekilde veri oluşturmak ve almak için kullanılır.
Veri bütünlüğü
Her RDBMS’de aşağıdaki veri bütünlüğü kategorileri vardır.
- Varlık Bütünlüğü – Bir tabloda yinelenen satır yok.
- Etki Alanı Bütünlüğü – Belirli bir sütun için geçerli girdileri, tür, biçim veya değer aralığını sınırlayarak zorlar.
- Referans bütünlüğü – Diğer kayıtlar tarafından kullanılan satırlar silinemez.
- Kullanıcı Tanımlı Bütünlük – Varlık, etki alanı veya referans bütünlüğüne girmeyen belirli iş kurallarını uygular.
Veritabanı Normalleştirmesi
Veritabanının normalleştirilmesi, veriyi bir veri tabanında etkin bir şekilde düzenleme işlemidir. Bu normalleşme sürecinin iki nedeni vardır.
- Gereksiz verilerin ortadan kaldırılması, örneğin aynı verilerin birden fazla tabloda saklanması.
- Veri bağımlılıklarının sağlanması anlamlıdır.
Her iki neden de, bir veritabanının kullandığı alan miktarını azalttığı ve verilerin mantıksal olarak depolanmasını sağladığı için değerli hedeflerdir. Normalleştirme, iyi bir veritabanı yapısı oluşturmanıza yardımcı olacak bir dizi kılavuzdan oluşur.
Normalleştirme kuralları normal formlara ayrılır; bir biçimi, veritabanı yapısının ortaya konduğu biçim veya yöntem olarak düşünün. Normal formların amacı, veritabanı yapısını ilk normal formun kurallarına, sonra ikinci normal formun ve son olarak üçüncü normal formun kurallarına uyacak şekilde organize etmektir.
Daha ileri götürmek ve dördüncü normal forma, beşinci normal forma vb. Gitmek tercihinizdir, ancak genel olarak üçüncü normal form fazlasıyla yeterlidir.
- İlk Normal Form (1NF)
- İkinci Normal Form (2NF)
- Üçüncü Normal Form (3NF)
0 yorum